- лауыз
- з.б.п., -зтæ
Орфографический словарь осетинского языка. - Владикавказ: Издательство «Алания».. Харум Алиханович Таказов. 2002.
Орфографический словарь осетинского языка. - Владикавказ: Издательство «Алания».. Харум Алиханович Таказов. 2002.
құлауыз — 1 (Гур., Маңғ.) бос әуре, арам тер 2 (Гур., Маңғ.) пәтуасыз, сөзі сұйықтау адам. Пәтуәсіз адамды қ ұ л а у ы з дейміз (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құлауыз болмау — (Гур., Маңғ.) босқа әуре болмау. Мен неге қ ұ л а у ы з боламын (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кілауыз — (Гур., Маңғ.; Орал, Жән.) бейпіл ауыз, дөрекі сөзді кісі. Бақсақ ол кісі нағыз к і ла у ы з адам көрінеді (Гур., Маңғ.). қ. кіләуіз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
а десе де — (Гур., Маңғ.) солай десе де, дегенмен, өйткенмен. Оны бізге кілауыз кісі деп түсіндіріп еді, а д е с е д е жөн білмейтін адам демедік (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бейпілауыздық — зат. Бейпілауыз болғандық, былапыт сөзділік, дөрекілік. Талғам тұшымның жоқтығынан дөрекілік пен б е й п і л а у ы з д ы қ қ а да ұрынып жүрген жайымыз бар (Қаз. әдеб., 22.02.1974, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі